Verdieping

Op de kaart van 1832 is het Bollenveen zichtbaar als een ‘roze plek’ in het landschap; dit betekent dat het als heide terreintje te midden van de akkers lag (licht oranje).

Kijkend naar de historische kaarten van het gebied valt meteen op dat hier niet is aangegeven dat er veen is gewonnen. Veelal is dit te zien door middel van rechthoekige vormen op de kaarten, deze stellen veenputten voor.

Dit is echter niet het geval bij het Bollenveen, terwijl er nu ook nog veenputten te zien zijn in het landschap. De -mogelijke- pingoruïne heeft lange tijd droog gelegen, pas vanaf de jaren ’60 is het veranderd tot een open watertje.

Toen nog zonder bosrand er omheen, deze bosrand van eiken en berken bomen heeft zich door de jaren heen ontwikkeld en heeft er bijna voor gezorgd dat het veen dichtgroeide. Tussen 2000 en 2008 zijn er veel bomen gekapt, is er opslag verwijderd en is het veentje opgeschoond (Kuiper, 2016).

Tegenwoordig beheert Landschapsbeheer Drenthe het gebied nog zorgvuldig, er wordt veel gemaaid, met name de bramen die er groeien en de tjasker wordt d.m.v. maaien vrij gemaakt.

Grondgebruik van de mogelijke pingoruïne in 1832: roze betekent veen of heide.

Uit de hoogtekaart kun je vaak veel informatie halen. Het Bollenveen is een ovale depressie in het landschap en ook de plek van de tjasker is hierop te zien.

Uit de hoogtekaart kun je vaak veel informatie halen. Het Bollenveen is een ovale depressie in het landschap en ook de plek van de tjasker is hierop te zien.

Hoogtekaart (shaded reliëf) van het Bollenveen.


Topografische kaarten

Topografische kaart uit 1902. Het Bollenveen was een stukje heide midden in het akkerland.

Topografische kaart uit 1950. Er liep er een weggetje naar de locatie toe.

Topografische kaart uit 1960. Het Bollenveen voor het eerst afgebeeld als open watertje.

Topografische kaart uit 2016. Het Bollenveen zoals het er nu bij ligt.